Bot! Wedstrijdvis pur sang!

Zo ook vandaag. Bij mij tikt mijn hengeltop als een gek en ik tel de eerste vis al. Gauw binnen draaien en kijken wat of eraan hangt. Niets…? Helemaal niets! Achter mij staat mijn broer Léon heel stiekum binnen te draaien en bij hem hangt er wel een vis aan. Je weet wel, zo’n niet gewenste bot. Ha, ha, mooi niet, niet gewenst? Tuurlijk wel en hij was nog eens 24 cm ook. Als de wedstrijd een kwartier oud is en je hebt al 24 cm weet je dat deze dag eigenlijk niet stuk meer kan. Bij jou is de kop eraf, figuurlijk hè, en de rest moet nog maar zien wat of ze vangen. Weer heb ik een aanbeet en weer vang ik niets. Niets…!

Het is opkomend water en achter ons staat een “spannend” pierenbad. Vol met kuilen en het water rolt al over de bank heen. Ach, zegt Frank, er komt maar 70 cm water bij. Dat is het verschil tussen eb en vloed. 70 cm lijkt niet veel, maar met die korte pootjes van mij en die gaten weet je nooit waar die 70 cm op gebaseerd is. Op die kuilen of op de bulten tussen die kuilen…? Ik denk op die bulten, want binnen no-time sta ik tot mijn kruis in het water. En dat alleen om even nieuwe pieren te halen. Verkassen, er zit niks anders op. Ik schuif wat naar rechts en krijg daar weer mooie tikjes op mijn hengel. Effe wachten… Aanslaan, en weer niks. Wordt er gek van. Zwager Ronald heeft ondertussen al 21 cm en ik sta nog steeds op nul. Ga voor ver en krijg weer een aanbeet. Effe wachten, effe wachten, effe wachten, effe… Aanslaan en verdomd ik heb vis. In één trek een wijting en een bot. Een triplet is bij mij de bonus en een doublet vind ik te gek. Scherp gevist hè? Twee aanbeten en gelijk twee vissen. De eerste aanbeet was van de bot want ik heb mijn haak nooit meer teruggevonden en de wijting zat scherp in het lipje. Je kan zeggen wat je wilt, maar volgens mij sta ik echt superscherp te vissen. Toch…?

Wijting! Ze komen er weer aan. [foto Luc Mom]

Om 12:00 uur waag ik mij nog eenmaal aan de kuilen en bulten en weet ik mij veilig naar de kant te begeven. Het is gebleven bij die twee vissen. Ronald had er drie, twee leuke botjes en een schitterende schar. Die laatste drijft nu in de pan bij Willem. Gek op gebakken schar. Frank wist op de valreep nog twee kleine platjes te landen. Een bot en een schar. Léon wist die snelle start niet om te zetten in winst. Het bleef bij die ene bot en Peter had ook twee botten. Waarvan eentje van 34 cm! Ben benieuwd wat of de rest heeft gedaan.

Vanaf mijn stek kan ik Willem Olbers zien vissen. Ook bij hem zie ik vis de kant op komen. Ik denk bot. Op de terugweg met de tractor pikken we Willem op en die was helemaal van slag. How come…? Kort samengevat, hij had een superstek gevonden. Een mooie trechter en hij had zichzelf achter in de trechter gesitueerd. Komt de familie Ooms. Willem, Yvonne en the guys… Ingooien, aanslaan, ophalen en vis! Niet één, maar gewoon de hele tijd door. Daar kwam dan ook de winnaar vandaan. Willem Ooms had namelijk 181 cm aan vis en terloops heb ik gehoord dat die zonen van hem dik in de tachtig cm aan vis wisten te landen. Kanjers!

Henk Cas had tot 11:00 nog geen schub, maar toen de stroming veranderde, werd het werken. In één uur tijd zeven vissen, waaronder twee zeebaarsen van tegen de 40 cm. De rest was bot. Weer die bot hè! Jan Vonk zat vandaag niet zo lekker in zijn vel en misschien was dat wel de reden waarom hij er “maar” zes wist te landen. Jan Vonk in goeie doen, zou vernietigend uitgehaald hebben, maar heeft vandaag een beetje lopen “slabakken”. Ik wou dat ik zo had lopen “slabakken”! Hielke, ook niet zo lekker in zijn vel vanwege familie-omstandigheden, had volgens mij wel een leuke visdag. Twee zeebaarzen, waarvan een veertig plus en twee botten. En er was nog een Brakenhof die lekker gevist heeft. Aan het eind was nog niet duidelijk of het nou Arie of Jan was. Ik gok Arie… Goed gevist man. En wat te denken van Erik? Erik van Duuren, ook hij was lekker bezig en wist een lekkere “klus vis” ter meting aan te bieden. Normaal gaat bot bij ons terug, maar vandaag niet bij Erik. Die is helemaal van slag van het visfileren en -bereiden en gaat vanavond voor een stoofpotje bot. Mogen jullie gerust weten, maar ik ben blij dat ik niet ben uitgenodigd voor dat stoofpotje. Bot mag dan een “super wedstrijdvis” zijn, wat het eten ervan betreft, doe ik toch even een stapje terug. Erik, eet smakelijk!

Bot! Erik, eet smakelijk!

Op het eind hoorde ik ook nog dat er twee- of drieendertig man met vis was en ook dat er één of twee waren zonder vis. Rob, ik ga geen namen noemen hoor. Zo ben ik niet. Al met al was de start koud, ik moest mijn ramen krabben, en het vervolg spannend. Tot het eind aan toe was ik in de weer om mijn klassement veilig te stellen, maar ik denk dat, dat niet gelukt is. Mijn twee visjes waren goed voor de twintigste plaats en daar sla je volgens mij geen gaten mee. Het heerlijke weer op het eind maakte alles goed en ik kijk nu al uit naar de volgende wedstrijd. Loop nog te dubben of dat die wedstrijd van de NFB is of onze reguliere clubwedstrijd. Wie volgende week zaterdagochtend op het strand staat, weet het.

Zeebaars! Verleden jaar op de NFB-wedstrijd…

Dus! Volgende week zaterdag, 23 oktober, is de laatste competitiewedstrijd van de NFB en die wordt gevist bij ons op het strand. Tot zaterdag 07:45 uur kan jij je opgeven in het clubgebouw op Wouterland. De wedstrijd begint om 09:00 uur en is om 13:00 uur afgelopen. Beetje pilsen in het clubgebouw en om 15:00 uur is de prijsuitreiking. Vorig jaar waren de ongeveer 90 deelnemers goed voor ruim 200 meter [!] vis. Heel veel zeebaars en natuurlijk onze standaard wedstrijdvis. De bot! Naast een fantastisch gevulde prijzentafel, weet ik, is er ook een loterij met schitterende prijzen. Zelf vissen we 7 november weer. Kijk er nu al naar uit.