Plaatselijk een bui

Plaatselijk een bui

Om negen uur ’s ochtends begint onze wedstrijd én de bui. Voor zover mij bekend liep de bui synchroom met onze wedstrijd. Om twaalf uur was de wedstrijd én de bui afgelopen. De bui bestond uit lullige druppeltjes die je heel langzaam heel errug nat maakten. En dan het lage water. Dat had om half twee een feit moeten zijn. Klopt helemaal, alleen toen wij aan kwamen, was het volgens mij al laag water. Echt ik heb van negen tot twaalf uur geen verandering of wat dan ook gezien in het water. Oh ja, er was stroom en toen weer niet en toen weer wel en toen……… Gek wordt je van dit. Niet normaal, stromend water, stilstaand water, zo bruin als koffie, troep aan de hoofdlijn, een verdwaalde zeehond én vis. Niet veel, maar er zat vis. Net als de bui, was ook de vis plaatselijk aanwezig. Zoals jullie zullen begrijpen, heel plaatselijk. Stond je verkeerd, dan stond je goed verkeerd. Stond je goed, dan was je spekkoper. De schrijver dezes artikel stond verkeerd, goed verkeerd!

Rechts van hem stond Ben Prins. Ergens in het begin van de wedstrijd zie ik hem ineens een rondedans doen. Ik weet dat hij op vrijdagavond de sterren van de hemel afdanst, maar met deze dans had hij zo in "Holland has talent" kunnen staan. En dat voor een bot! Niet te geloven. Wisten jullie overigens dat Ben een van de weinige op deze wereld is die een zee vol parende scharren heeft gezien? Geloof het of niet, hij vertelde het nog met droge ogen ook. De zee kleurde bruin….. Kees Zonneveld komt ook nog even langs om zout in de wonde te strooien. Zelf al eigenaar van een botje van 15 cm, komt ie ook nog even vertellen dat er rechts als een gek gevangen wordt. Lekker is dat. Vooral bij de Oomsies is het bal. Wat moet ik nou?

Willem Olbers had maar twee uurtjes tijd om te vissen. Het eerste uur hengelde hij en het tweeede uur viste hij. Resultaat 1 botje. Spullen inpakken en naar huis. Ik heb drie uur lang mijn neus schraal lopen boren én toch géén vis. De Welpies waren scherp en gingen voor vis, behalve ome Hans. Die wilde geen vieze handen. Ik wel! Hij vangt vis, ik niet. Liesbeth vangt vis, ik niet. Hans vangt vis, ik niet. En zo kan ik nog wel even door gaan. Zij vangen vis, ik niet. Michael Ooms gooit achteloos in en wil zijn hengel in de standaard zetten. Gaat niet, want er hangt vis aan. Rot zeg, als je hengel niet in de standaard wil omdat er vis aan hangt. Allemaal mensen die wat te klagen hadden. Had ik ook graag gewild, een beetje klagen, omdat er vis aan mijn lijn hing. Helaas, het mocht niet zo zijn.

Dezelfde Ben Prins, die van die parende scharren weet je nog, had overigens aan het eind van de wedstrijd twee dikke botten die bij elkaar 50 cm waren en die goed waren voor de dagprijs. Liesbeth en Michael wisten met 46 cm aan vis beslag te leggen op de tweede plaats. Liesbeth had er twee vissen voor nodig en Michael maar 1! Michael pakte dan ook een zeebaars van 46 cm! De lat voor grootste rondvis ligt al vroeg in het seizoen hoog! Hans Welp, wederom een uit die Welpies hoek, pakte de vierde plek met twee botten die samen 41 cm lang waren. Dirk den Heijer sluit het rijtje af met twee botten die samen 37 cm op het meetlatje brachten. Wat moeten die mensen gelukkig zijn, ik niet!

Op 17 mei is er weer een wedstrijd en ik hoop dat ik dan weer mee doe. Hopen kan altijd! Toch? Houd de site goed in de gaten want we gaan op 29 mei, luilaknacht, een extra wedstrijd in lassen. Deze wedstrijd staat helemaal los van de competitie en is er een om je individuele klasse te tonen. ‘S nachts vissen op zeebaars, tong, paling, bot, moet ik verder gaan………..? Ik ben er, jullie ook?