Vandaag ook? Ja, dat wel, maar in grote hoeveelheden? Nou dat nou net weer niet. Er zijn er een paar gevangen. Een paar hele mooie, bijna 40 centimeter, en een paar nog mooiere. Net geen 35 centimeter, maar wel spektakel op de hengeltop. Het mooiste is, alles zwemt weer rond. Zelfs die mooie. Bot? Die zouden gestapeld moeten liggen en ook nog eens kneitergroot moeten zijn. Echt niet! Er zijn er een paar gevangen en ook nog eens klein van stuk. Een voorbeeldje: die van mij was net aan 14 centimeter groot en waaide nog net niet weg toen hij op mijn viskist lag. Kortom, wat een spektakelwedstrijd zou moeten zijn, is uitgelopen op een “blij dat die afgelopen is wedstrijd”. Was echt een drama. Zo slecht als er gevangen is.
Arie Brakenhof met een mooie bot.
Zoals geschreven, er stond een rare harde wind vanuit het noord-oosten, maar die zou er uit gaan. Allemaal zo rond een uur of tien. En alsof er een knop omgedraaid is, want om tien uur staan we in een aangename windstilte. Heel bijzonder. Inwerpen ging eigenlijk best wel lekker en mooie plekjes waren goed bereikbaar. Dan is het wachten op een aanbeet. Nou je kon wachten tot je een ons woog, want al wat er kwam, was geen aanbeet. Tenminste, bij mij niet! Ik heb drie uur lang geen stootje gezien. Ik heb wel een visje gevangen hoor, maar die kon echt mijn hengel niet effe lekker uit de standaard trekken. Als je binnen draaide, moest je eerst je lijn uit een volgestortte zandbak trekken en was je bijna bij de kant dat zat er een enorme hoeveelheid smerige “smuk” rond je topoog. Als je mazzel had, zaten daar ook nog brokken mesheft tussen. Veel aas in het water dus. Zou dat de reden van zo weinig vis zijn geweest?
Ergens in de Noord, stond een select groepje en op de een of andere manier bleek daar wel wat vis te zitten. Alle zeebaars kwam namelijk uit die hoek vandaan en ook daar zijn aantallen van twee of meer vissen gevangen. Stond je in de Zuid, dan moest je echt genoegen nemen met 1 vis, als je mazzel had, want niets vangen, kon daar ook. In het clubhuis bleek Willem Olbers de juiste keuze gemaakt te hebben. Geheel tegen zijn gewoonte in, stond hij nu in de Noord en haalde hij daar 4 mooie botten uit het water. Samen goed voor 95 centimeter én de dagoverwinning. Nico Mooij die al vier vissen had, voor Willem zijn eerste ving, rekende zich al rijk, maar moest om 12 uur toch zijn meerdere erkennen in Willem. Nico had ook vier botten, die waren goed voor 81 centimeter en dus de tweede plaats in het dagklassement. Hielke Boomsma, weer hij, had een bot en een zeebaars[je]. Samen goed voor 54 centimeter en de derde plek. Frans Glorie, ook een bot en een zeebaars[je] pakte de vierde plek met 47 centimeter en op plek vijf eindigde twee mannen. Allebei hadden ze één zeebaars en allebei hun zeebaarzen waren precies 40 centimeter groot. Ik heb het nu over Piet de Jong en Peter Mourits. Voor de rekenwonders onder jullie, mijn botje van 14 centimeter was het kleinste visje. Ik nog net 14 punten en de niet-vangers 16 punten. Ach….., ik heb wel lekker gevist hoor!
Frans Glorie met een postzegel. Kijk eens naar zijn jas!
Op zondag 20 mei 2012 is de eerstvolgende competitiewedstrijd. Mijn broers en ik kunnen er dan niet bij zijn, maar ik heb van Willem, de wedstrijdcommissie, begrepen dat wij onze vangsten mogen door bellen. En als we daarna ook nog gewoon effe vijf euro de man betalen, tellen onze vangsten gewoon mee. Top toch! En dan te bedenken dat wij dan ergens in Engeland staan te vissen. Kans op kleine haaitjes, rog, lipvis, pollak, kneiters van zeebaars en ga zo maar door. Zal niet eenvoudig voor jullie worden jongens…, maar ik kijk er wel naar uit!
Van het bestuur kreeg ik het verzoek om het volgende even onder jullie aandacht te brengen: “wat te doen bij een calamiteit?”. En dan heb ik het over een medische calamiteit en niet over jouw uitdaging voor als je een keer je zee-aas in de koelkast hebt laten staan! Is ook een calamiteit, maar eentje van een andere orde… Ten eerste willen ze heel graag weten wie of er EHBO heeft en/of bij een BHV betrokken is. BHV is bedrijfshulpverlening. Zij verzoeken hen, de EHBO’ers en BHV’ers, hun 06-nummers door te geven. Mits ze dat willen natuurlijk. Zij willen deze 06-nummers op een handig kaartje gaan zetten en die uit delen aan de leden. Als er dan een calamiteit is, kan in ieder geval één van hen gebeld worden. Meer mag ook natuurlijk! Tevens worden de chauffeurs van de tractoren en quad’s ook verzocht om hun 06-nummer met ons te delen. Op die manier kan er in ieder geval vervoer geregeld worden tijdens een calamiteit. Bedenk wel even in welke tijd je staat te vissen! In de maanden april tot en met september is namelijk de Reddingsbrigade oproepbaar en moet die als eerste gebeld worden tijdens een calamiteit. Ik ga er vanuit dat ook dat telefoonnummer op dat handige kaartje komt te staan, maar kan je niet wachten op dat kaartje, weet dan dat 112, geef locatie strand van Castricum even door, de Reddingsbrigade in Castricum uitstekend weet te vinden tijdens een calamiteit.
Heb je een “halve” calamiteit, dat is geen spoedeisende hulp, weet dan dat je dan ook bij de Reddingsbrigade terecht kunt. Ze vinden het wel prettig als ze weten dat jij er aan komt. Zet 0251 – 650096 even in je telefoon en bel ze op als je ze kunt gebruiken. En als laatste nog het volgende: ga je van het strand af, beoordeel voor jezelf even of je buurman ook van het strand is afgegaan. Op deze manier hoopt het bestuur jullie veiligheid te kunnen garanderen. Kan natuurlijk nooit helemaal, maar als iedereen mee helpt, kunnen we er in ieder geval wel voor zorgen dat er adequaat gereageerd wordt tijdens een calamiteit. Mensen die hun 06-nummer met ons willen delen, stellen het vanzelfsprekend wel op prijs dat er geen misbruik van deze telefoonnummers gemaakt wordt. In het kader van de privacywet mogen deze 06-nummers niet op de website gezet worden en ook niet via e-mail verspreid worden onder de leden. Tis maar dat je het weet.