Vaderdag.

In 1909 in Amerika bedacht en vanaf 1937 in Nederland gevierd.
Wie heeft ze niet, herinneringen aan lang vervlogen tijden. Opgewonden kinderen die niet konden wachten om hun vader zelfgemaakte cadeautjes te geven. Jullie weten wel, asbakken of bekers van klei, onregelmatig van vorm en geschilderd in de meest psychedelische kleuren. Of prachtige rijmelarij waarin je, dan nog wel, de hemel ingeprezen wordt. Een vaderdag-ontbijt op bed waarvan je de kruimels nog dagen later tussen de lakens vond. Niets van dat alles op 19-6-2016.
Vaderdag?
Wat nou vaderdag; We gaan gewoon vissen.
Zoals afgesproken werd deze wedstrijd gevist van 08.00 uur tot 11.00 uur. Dit in verband met zwemlustigen en andere strandgebruikers. Tweevoetigen die belangstellend komen kijken, al dan niet vergezeld door vierpotigen die vervolgens door je reservelijnen lopen, een hap pieren nemen of tegen je kist aan piesen.
Hoe het ook zij, ik was wat later op het strand dan normaal en kwam tot de conclusie dat menigeen al een stek had uitgekozen. Omdat het vizier op het noorden stond, vond ik mijzelf een kwartiertje later terug met Hielke en Jaco links van mij en Kees Jan iets verder weg op rechts. Er was een flinke branding, de wind was s’ nachts gedraaid van Zuid-West naar Noord-Oost en het was om 12.37 uur laag water. Na het optuigen van mijn hengels was er nog genoeg tijd om effe te buurten. Jaco had zichzelf getrakteerd op twee prachtige nieuwe hengels. Na zijn nieuwste aanwinsten uitvoerig te hebben bewonderd brak het uur U aan .
Klokslag 08.00 uur lanceerde ik mijn pieren richting het windmolenpark. Omdat ik on-geankerd viste kwam ik er al snel achter dat er weer een flinke stroming stond. Dan toch maar ankeren. Nu heb ik daar een behoorlijke hekel aan. Negen van de tien keer als je inhaalt sta je de zeebodem om te ploegen. Er was echter geen andere keus. Terwijl het eerste uur aanbeet-loos voorbij ging en de verveling bij mij toesloeg werd het allengs drukker op het strand. Gelukkig was er daardoor wat afleiding.
Na 9 uur begonnen de vangsten toe te nemen. Ik zag Jaco en Hielke regelmatig hun visjes vangen . Dat geluk was mij nog niet beschoren. Een catamaran zorgde voor wat afleiding door tussen Jaco en Hielke het strand op te komen. De reden van dit alles zal een raadsel blijven, alhoewel het volgens Hielke een sanitaire stop was. Hoe dan ook, het strand opkomen met zo’n ding was makkelijk, er van af was een stuk moeilijker. Enige tijd later was er commotie bij Hielke. Laat hij nu in één haal een doublet binnendraaien. En wat voor een doublet, een bot van 30 cm en een paling van 62 cm. Dus effe lekker een kleine meter in één haal. Zoals een goed sportvisser betaamt herkregen bot en paling na het meten hun vrijheid terug.
Ter linkerzijde was er ook nog het nodige te doen. Met zijn nieuwe hengels gooide Jaco niet alleen veel verder maar ving hij ook nog meer vis. Nieuwkomer Reza Maderi wist met een ongebruikelijke tactiek ook een visje tot een aanbeet te bewegen.

Nu is het zo dat er tijdens de wedstrijd wel eens gesnackt wordt door een groepje vissers. Ik ga geen namen noemen in verband met het thuisfront. Krijg je weer dat gedoe over bloeddruk, B.M.I. of een te hoog cholesterol en zo. Buiten al deze gevaren om is er nog een risico. Want terwijl jij lekker een kroketje staat weg te kauwen kan er wel eens een hengel aan de haal gaan. En dat gebeurde dan ook. Gelukkig werd er na het nodige zoekwerk desbetreffende hengel weer teruggevonden. Terwijl ik nog maar eens om mij heen keek kwam Kees Jan aanwandelen met, naar ik dacht, een te meten visje. Tot mijn grote genoegen kwam hij mij trakteren op een kroketje. Ondanks mijn probleempjes met bloeddruk en cholesterol liet ik mij deze versnapering goed smaken. Want waar slik je anders al die pillen voor ? Uiteindelijk kon ook ik de wedstrijd afsluiten met vis. Weliswaar maar 34 cm, maar toch. Om 11.00 uur klonk het virtuele eindsignaal en kon in ons clubhuis de eindstand worden opgemaakt.
Op de eerste plaats: Hielke Boomsma met 346 cm.
Op de tweede plaats peter Maurits met 248 cm.
Op de derde plaats Willem Olbers met 237 cm.
Gerard Duin, Nico Mooi en Nico Weel gingen met een tombola bon naar huis.
Wist u dat ;
Er totaal 29.50 meter vis is gevangen.
Hielke op dit moment de grootste rondvislijst aanvoert met eerder genoemde paling van 62 cm.
Hij die pas ving na de vermeende sanitaire stop van de catamaran opvarende.
Hiermee bewezen is dat paling toch op bepaalde geuren afkomt.
Reza Maderi op enig moment languit in de branding lag om te gaan “visfluisteren”.
Hij daarmee een botje van 17 cm overhaalde om zich te laten vangen.
Peter Hollenberg tot twee keer toe een vis, ongemeten, uit zijn handen liet glippen.
Dit het gevolg was van een ietwat te gezellige zaterdagavond.
Volgens Cor Juffermans alle vis na 09.00 uur is gevangen en de wedstrijdcommissie daarom ook het plaatselijke visbestand gaat informeren over de vervroegde aanvangstijden.
De nieuwe hengels van Jaco verkocht zijn met vangstgarantie; daar hij meteen op de 9de plaats eindigde.
Sjaak Tessel net op tijd terug is van Kaap Verdië om de volgende wedstrijd mee te vissen.
We nog één wedstrijd vissen voor de zomerstop.
Ik u de vriendelijke groeten doe.
Gert-Jan de Zeeuw

P.S. Mijn hartelijke dank gaat uit naar “Juf Nelly’ voor het corrigeren van mijn tekst.

G-J

Zondagmorgen 22 mei.
Terwijl ik langzaam wakker wordend naar de regen luister realiseer me dat ik ; Alleen in bed lig omdat mijn teerbeminde een weekje op cursus is. Dat mijn lief de auto mee heeft. En last but not least dat ik dus met de fiets naar het strand moet. Jawel vis vrienden, mijn oude vertrouwde Berligootje staat op dit moment ergens in den lande, ik geloof in de buurt van Tiel, je weet wel, van Flipje. Rekening houden met het gegeven op de fiets naar het strand te moeten had ik een paar dagen eerder al een geslaagde proefrit gemaakt met mij viskar achter de fiets.
Ik vertrok dan ook vol vertrouwen in een druilerig buitje naar het strand. Met een flinke gang, daar heb je tenslotte een elektrieke fiets voor, karde ik langs de Mient. Helaas, binnen de kortste keren kapseisde mijn kar. Toen dat na 200 meter nog een keer gebeurde besloot ik dat het beduidend langzamer moest. Uiteindelijk bereikte ik met een slakkengangetje het strand. Omdat ik zaterdag in het land van eerder genoemde Flipje vertoefde had Hielke mijn pieren verzorgd. Een appje leerde mij dat hij in de noord stond .
Terwijl ik op weg was naar mijn pieren, meende ik even dat ik op het strand van Scheveningen was. Stond daar in de verte een ijsco kar ? Je weet wel, zo’n kar met een paraplu daarboven. Naderbij komend zag ik 3 man, raad maar wie, onder een paraplu, bevestigd aan een viskar schuilen tegen de regen. Zo zie je maar waar je een viskar al niet voor kan gebruiken.  Even later kon ik  mijn pieren en Hielke  begroeten.                                                             Geflankeerd door Hielke ,Jaco, Willem Olbers, Jan en Nico begon ik de wedstrijd. Anders dan voorgaande keren stroomde het niet of nauwelijks. Terwijl ik nog bezig was  met hengel nummer 2 zag ik al een aanbeet op hengel nummer een. Dat is snel.  Een leuk scholenbaarsje was het slachtoffer geworden van zijn eigen vraatzucht. En daar bleef het niet bij. De ene na de andere aanbeet diende zich aan. Dat was geen school met zeebaarzen, maar een hele scholengemeenschap. Het was scholenbaars wat de klok sloeg. Om ze te vangen moest je echter wel ver weggooien. Voorbereid op platvis had ik ook een rode onderlijn in gebruik. Om de woorden van Maxima te gebruiken, een béétje dom. Eigenlijk gewoon stom met zoveel zeebaars in de buurt. Rondom mij  zag ik dat iedereen ouderwets stond te vangen. Willem, die zich geposteerd had voor een shovel hulpstuk, besloot toch te gaan  verkassen en ging wat verder de noord in. Jaco bleef lekker staan en  vis vangen.  Jan en Nico stonden de ene na de andere vis te meten. Hielke had het maar druk. Kortom, iedereen stond lekker  vissen.  Met de heenreis in gedachte besloot ik iets eerder te vertrekken ten einde op tijd in ons clubhuis te zijn. Ik eindigde de wedstrijd rond 11.45 uur met een doublet zeebaarzen.

Omdat ik mijn kar iets anders had aangekoppeld kon ik nu wel plankgas fietsen. Zonder kleerscheuren bracht ik mijn spullen naar huis om even later in het clubhuis, samen met Kees de eindstand op te maken.

Op de eerste plaats Peter Hollenberg met 505 cm vis.

Op de tweede plaats Cor Juffermans met 489 cm vis

Op de derde plaats Jan Stroomer met 485 cm vis.

Wist u dat :

Er totaal 60,59 meter vis is gevangen.

Het merendeel zeebaars was.

Gerard Welp niet aan vissen toekwam omdat hij moest meten voor Peter Mourits.

Hielke een bot ving die door wilde gaan voor een schol.

Nico Mooi iets achter Jan Stroomer zag liggen klapperen.

Dat dit een hele mooie bot was.

Die echter niet meetelde.

Willem niet in de gaten had dat we  het shovel hulpstuk  hadden verplaatst.

Deze vis niet te meten viel.

Er een heuse Opa trend binnen de club gaande is.

Er een sta tafel de ” opa tafel ” wordt genoemd en dat daar alleen nog maar jonge jenever gedronken gaat worden.

Ik, als een van de aanstaande opa’s , dat helemaal niet lust.

Sjaak mij een mooi verhaal vertelde over  flessenpost.

Er toch  nog een man de nul hield.

Arie Brakenhoff de grote afwezige was vanwege een feestelijke kerkelijke gebeurtenis.

Hij daardoor mooi uit de top van klassement donderde.

Ik lekker heb staan vissen.

Dit het einde van mijn verslag is.

Gert-Jan de Zeeuw.

P.S. Denk aan de vervroegde aanvangstijd van de laatste twee wedstrijden.

Vol goede moed betrad ik afgelopen zondag het strand om een ultieme poging te doen van de nul te geraken. De keuze was deze keer simpel, twee maal in de noord niks, dan maar de zuid in. Ter hoogte van het stille strand trof ik ” vroege vogel ” Hielke. De plek was niet verkeerd maar de kleur van het water wel. Wat een smerig kleurtje zeg. Het hield een beetje tussen snertgroen en goulashbruin. Vanaf het zwin tot de derde bank was het één vieze derrie. Als ik vis was zou ik spontaan emigreren naar Nergenshuizen of zo. Alras werden wij vergezeld door Frank en Léon die ook zo hun twijfels hadden over een mogelijke vangst. Springtij op donderdag, geen branding van betekenis, een hele week oostenwind, moederdag en een snert/goulash soep om in te vissen . Het was bijna zielig om die mooie pieren aan dat smerige water bloot te stellen.

Geflankeerd door Hielke en de gebroeders Juffermans begon ik aan de wedstrijd. Hield ik het lood de eerste drie kwartier in het zwin nog aan de grond, eenmaal op de bank en verder weg spoelden mijn lijnen met een rotgang zuidwaarts . De wedstrijd was een uurtje oud toen Hielke kwam aanslenteren en een botje liet meten;  17 cm maar liefst. Dus er zat wel vis. Maar niet voor Léon, Frank en mijzelf. Vrij snel daarna verkaste Hielke zo’n honderd meter verder naar het zuiden. Na een kwartiertje ben ik hem gevolgd om nog iets verder zuidwaarts mijn geluk te proberen.

Met een steeds krachtiger wordende zon werd het gewoon warm op het strand. En dan merk je dat je recht voor het naaktstrand staat te vissen. Veelal oudere heren wandelde piemelnaakt voorbij en een enkeling kwam belangstellend informeren naar de vangst. Terwijl het water gestaag zakte zag een jongere dame ” verkoeling ” zoeken in het zwin. Wel vreemd dat er even later een tussenvloedje was.

In een finale poging om toch nog iets te vangen waadde ik nog een bank verder om vervolgens de soep uitstroom van het zwin prima te kunnen zien. En, helder water binnen werpbereik. Aangezien ankeren geen zin had besloot ik ongeankerd te gaan vissen. Zoals eerder vermeld deden mijn lijnen een wedstrijdje wie het snelst zuidwaarts kon, maar je bevist echter wel een groot gebied. Met enige regelmaat ververste ik mijn steeds ongeschonden pieren. Even meende ik twee lichte tikjes op een hengel te zien . Toch maar even laten liggen. Later ging het binnendraaien van die hengel best wel zwaar. Vlak onder de kant kwam er plots beweging in de lijn. Trek ik me daar toch een doublet de kant op. Een zeebaars van 32 cm en een botje van 18 cm. Nodeloos te zeggen dat ik de koning te rijk was. Aan het einde van de wedstrijd bleek dat Hielke was blijven steken op dat ene botje en de Juffermansen beiden een nul konden laten noteren.

Met een rooie kop van de zon en de inspanning wandelde later de parkeerplaats op. Een ding is zeker, er heeft iemand afgelopen zondag zijn zakken weer gevuld. Parkeerplaats praktisch vol.

In het clubhuis aangekomen konden Kees en ik al snel de volgende eindstand noteren.
Eerste plaats Willem Olbers met 1,75 meter vis.
Op de tweede plaats, jawel, ondergetekende met 50 cm vis.
Op de derde plaats Nico Weel met 46 cm vis.
Wist u dat:
Op Malta Peter is afgelost door Sjaak.
Dat hij géén hengel heeft meegenomen.
Sjaak het er errug mooi vind.
Willem Olbers klaagde dat hij het eigenlijk met drie vissen minder had kunnen doen.
Hij in de waan werd gebracht dat deze wedstrijd al om 08.00 uur begon.
We met 23 deelnemers 3,76 meter vis hebben gevangen.
Dit toch wel bar en boos is.
Men zegt : vissers en jagers zijn moeder/vrouwenplagers.
Moederdag, in verband met het getij, voortaan in overleg met de wedstrijdcommissie moet worden gepland.
Iedere deelnemer van de wedstrijdcommissie een roos mee naar huis kreeg wegens een “alweer ” gemiste Moederdag.

Ik voor ons allen hoop op betere tijden.Ik u binnenkort weer aan de waterlijn hoop te zien.
Ik u allen groet.

P.S.
Willem, de wedstrijden van 19 juni en 3 juli beginnen om 08.00 uur. Tot die tijd kun je gewoon een uurtje langer blijven liggen.
G-J.

P.P.S.

El, bedankt voor je onovertroffen gehaktballen.

GJ

Na een afwezigheid van 4 weken, in verband met de Nipro-wedstrijd gingen de mannen van de Salamander wederom de strijd om het clubkampioenschap aan. Verwachtingsvol betrad ik in alle vroegte het strand om het echec van de vorige wedstrijd uit te wissen. Over het weer kan ik kort zijn, het was géén weer. Ik hoefde nog net niet te krabben, er stond een fikse noordwester en dreigende regen/hagelbuien zeilde langzaam nader. Aangezien ik hoop koesterde het resultaat van de vorige wedstrijd, nul vis, te verbeteren besloot ik wederom de noord in te gaan. Tot mijn afgrijzen was het strand bedekt met groen en vies algenschuim. Voor de onwetende wandelaar een leuk natuurverschijnsel, maar voor de visser alleen maar vervelend, stinkend en plakkerig. Tegen een koude wind in liep ik naar een plekje waar het zwin niet al te breed was, zodat ik snel op de bank kon komen. Tot aan mijn knieën wadend door die groene troep begon ik, geflankeerd door Jaco, Hielke en Co aan de wedstrijd. Een eerste poging om te waden strandde al na enkele meters. Er stond een sterke stroming en genoeg water om voorlopig van waden af te zien. Dus eerst maar eens in het zwin proberen. Wat ik ook probeerde, niks, noppes, nada. Ook mijn buren,  Co , Hielke en Jaco zag ik in het begin niets vangen. Na een uurtje begon de vangst aarzelend op gang te komen met een bot van 31 cm voor Jaco. Even later tikte Hielke zijn eerste vangst van de dag aan. Voor Co en ondergetekend bleef de teller op nul staan. In de verte zag een enkele waaghals door het zwin naar de bank wankelen. Vreemd, ik dacht dat Peter niet meedeed.  Af en toe geteisterd door een venijnig hagelbuitje kabbelde de wedstrijd voort. Later in de wedstrijd lukte het me om op de bank te komen. Lesje geleerd, in een smal zwin stroomt het meestal harder en is daardoor ook dieper. Vanaf de bank kon ik dieper water bereiken maar anders dan in het zwin kon ik mijn lood niet aan de grond houden. Een probleem waar mijn buren ook mee te kampen hadden. Zag ik Hielke zo af en toe nog een visje vangen, voor mij was een rol gereserveerd als omstander. Wat ik ook probeerde niets mocht baten. Ook Jaco en Co boekten geen resultaat. Terwijl ik ongeduldig wachtte op het eindsignaal kwam via een appje het nieuws binnen van een schaduwcompetitie op Malta. Peter Mourits genoot daar van een welverdiende vakantie, maar volgens mij was hij op trainingskamp.  Gelijk met ons in het koude Nederland stond Meneer daar in z’n korte broek te vissen. Nu weten de oplettende lezers dat Peter graag op blote voeten vist teneinde zijn visvangst te verhogen. Laten die vissen er daar ook instinken. 2  Meter vis wist Meneer daar te verschalken. Het is niet eerlijk verdeeld in vissersland zullen we maar denken. Eindelijk klonk het virtuele eindsignaal en in  regenbuitje legde ik de laatste meters af naar de auto. Op het clubhuis wachtte Kees reeds om de eindstand op te maken.

Op de eerste plaats Sjaak Tessel met 154 cm vis.

Op de tweede plaats Arie Brakenhoff met 82 cm vis.

Op de derde plaats ” Vader Aad ” Hollenberg met 75 cm vis.

Frank Juffermans,Hielke Boomsma en Gert-Jan de Zeeuw gingen met een tombola bon naar huis.

Wist u dat :

Er  van de 20 deelnemers 9 man de nul hielden.

Dat ik er jammer genoeg een van was.

11 man tezamen 6,53 meter vis vingen.

Peter Zijp tijdens een geanimeerd gesprek met Cor en Frank door een snorrelwind  een flinke dot schuim in z’n toet kreeg.

Dit volgens sommige een heilzame werking op de huid heeft.

Peter daar geen barst van geloofd.

Er een aantal vissers lid zijn van de Skulpers.

Die na een optreden de kelen iets te veel hadden gesmeerd en derhalve thuis bleven.

Vader Aad een paar grote botten ving en hoop kreeg.

Frans Glorie een bot van 41 cm ving en dat hij nu aan kop gaat in de grootste platvis competitie.

Co Molenaar 2,5 meter pieren opgaf maar dat wedstrijdcommissie daar niet intrapte.

Dat de wankelende wadende waaghals toegaf dat het op een zeker  moment wel erg spannend werd.

Peter Mourits niet op tijd vanuit Malta in het clubhuis was om zijn vangst door te geven en daarom werd gediskwalificeerd.

Sjaak Tessel na het vinden van wat muntjes uit IJsland binnenkort gaat potverteren in Reykjavik.

Ik vurig hoop op betere tijden.

De wedstrijden van 19 juni en 3 juli om 08.00 uur beginnen.

Ik u allen ga groeten.

Gegroet.

Gert-Jan de Zeeuw.

De Paaswedstrijd.

Trouwe bezoekers van de website van de Salamander zullen wel gedacht hebben, waar blijft hij nou. Heeft hij zich ziek gegeten in de paaseieren, gestikt in een stukje paas-stol of anderszins in ongerede geraakt. Wanhoopt ende dispereert niet trouwe lezers, ik ben weer boven water na een aantal heugelijke gebeurtenissen. Met de vorige wedstrijd nog in gedachten  liep ik op paaszondag weer naar de hotspot waar ik toen zo’n succes had geboekt. Het tij zat mee, er stond een mooie branding en de wind zat in de noord- westhoek. Voorwaar, alle ingrediënten waren aanwezig om het succes van 13 maart te herhalen, zo niet te verbeteren. Na een korte wandeling vond ik een mooie stek naast Hielke. Toen de spullen klaarstonden was het wachten op het beginsignaal. Klokslag negen uur vlogen onze lijnen richting Engeland en stonden wij verwachtingsvol klaar. Onder deze omstandigheden was succes toch immers verzekerd ? Alras bleken onze verwachtingen niet bewaarheid te worden. Wat ik ook probeerde, er gebeurde niets onder de waterspiegel. Telkenmale haalde ik binnen met mijn aas nog intact. Zou Bente dan toch de pieren met verminderde vangkracht die hij aan Hielke zou geven per ongeluk aan mij hebben verkocht. Een kort bezoekje aan Hielke leerde mij dat ook hij geen enkele onderwateractiviteit kon bespeuren. Willem Olbers die ons voor aanvang van de wedstrijd voorbij was gelopen kwam na enige tijd weer links van mij staan. Terwijl de tijd tergend langzaam verstreek sijpelde berichten door dat de vangsten erg slecht waren. Ik kan u verzekeren dat ik reikhalzend uitkeek naar het einde van deze wedstrijd. Met nog 5 minuten te gaan, ik was al aan het inpakken, kwam Willem mijn kant op slenteren. Had hij met de laatste haal toch nog een bot te pakken. In het clubhuis werd, na wat huishoudelijke mededelingen, de stand van zaken opgemaakt. Die was als volgt;  Op de eerste plaats Peter Mourits met 48 cm vis. Tweede werd Ben Prins met 46 cm vis. Op de derde plaats Arie Brakenhof met 35 cm vis. En de laatste met vis was Willem Olbers.
Na de prijzen te hebben overhandigd aan Peter, Ben en Arie kon ik nog drie gelukkigen verblijden met een tombola bon.
Wist u dat :
Dit echt wel de slechtste wedstrijd ooit was.

25 man slechts 1,60 meter vis hebben gevangen.

Dit  6,4 cm  de man is, dus eigenlijk 3,6 cm te kort om te mogen meten.

De paashaas voor iedereen een lekker eitje had meegenomen.

Zijn vrouw uren is bezig geweest met het schilderen van die eieren en daarvoor hartelijk bedankt wordt.

Arie Brakenhof zaterdagmiddag in het clubhuis nog door ondergetekende werd gewezen op het  wisselen van winter naar zomertijd.

Hij dat toch weer vergeten was maar dat hem dat geen paas windeieren heeft gelegd getuige zijn derde plaats.

21 man de nul hielden.

Ik er een eind aan ga breien.

Met vriendelijke groet ,                                                                                                                      Gert-Jan de Zeeuw.

Let op. De competitiewedstrijd van 10 april gaat niet door in verband met de Nipro – jubileumwedstrijd, georganiseerd door ” Bij nacht en ontij” uit Egmond. Ieder lid van de Salamander is nu in staat om deel te nemen aan deze wedstrijd en mee te dingen naar fantastische prijzen.

Wedstrijdverslag 14-02-2016.

Terwijl ik  al een paar dagen uit alle macht de griepbacillen van het lijf probeer te houden met een mix van gezonde dingen en rust dringt het tot mij door dat er ook nog een wedstrijd moet worden gevist. Zou een dosis gezonde zeelucht een goede remedie zijn tegen een sluimerende griepaanval ? Misschien is dat het proberen waard.  Met de moed der wanhoop zoek ik zaterdagavond, na een paar dagen  bedrust, mijn spullen bij elkaar. Peter Mourits zou mij op het strand  pieren bezorgen dus dat was het minste van mijn problemen. Hoestend en proestend stond ik zondagochtend in alle vroegte op het parkeerterrein  mijn  spullen uit te laden toen er een, in mijn waterige ogen, monstertruck met veel kabaal kwam aanrijden.  Gezien de afmetingen was parkeren geen sinecure. Na wat heen en weer gerij, motor gebrul en  hotsebotsen over trottoirbanden stond de truck eindelijk op zijn plek. Omdat ik totaal geen idee had wie ik kon verwachten wapende ik mijzelf  met  een hengelsteun, want je weet per slot van rekening  maar nooit. Tot mijn stomme verbazing klom Leon Juffermans uit de cabine. Na mijn verbazing te hebben uit gesproken over zijn auto  vroeg ik hem of hij Frank niet had mee genomen. Die kwam met de fiets was het antwoord. Ik heb geen idee of dit nu weer een strategische zet was, geboren uit gezonde rivaliteit om zijn broer de loef af te steken of dat er een andere verklaring voor was. Even later wandelde ik met mijn  spullen richting het strand  en ging , zoals met Peter afgesproken, de noord in. Nadat ik mijn hengels had opgetuigd begon het wachten. Langzamerhand besefte ik dat deelname aan deze wedstrijd misschien niet zo’n goed idee was. De weersomstandigheden waren niet ideaal. Koude wind en een soort motregen maakt dat ik mij met de minuut ellendiger voelde. Rond  acht uur kwam het rijdende circus het strand op om zich vervolgens te splitsen richting noord of zuid. Alras ontwaarde ik Peter die als een volleerd soigneur  uit  de aanhanger hing om mij, rijdende voort,  mijn pieren aan te reiken. Voor de veiligheid toch maar even gestopt. Met rechts van mij Hielke en links  van mij niemand begon om 09.00 uur de wedstrijd. Nimmer begon ik een wedstrijd met zo weinig motivatie. Eerlijkheid gebied mij te zeggen dat ik op zijn Hollands gezegd maar wat aanklooide. Ik probeerde het in  zwin maar dat gaf geen succes. Om verder weg te komen moest ik gaan waden maar daar had ik de benen niet voor. Geen aanbeten, geen vis, helemaal niets. Ook Hielke kon  aanvankelijk geen succes boeken. Na twee uur besloot ik de pijp aan Maarten te geven en in te pakken. Na thuis te zijn bij gekomen   kon ik  rond 13.00 uur aan de prijsuitreiking beginnen.

Op de eerste plaats met 2,20 meter vis Peter Mourits.

Op de tweede plaats met 1,58 meter vis Hielke Boomsma

Op de derde plaats met 1,28 meter vis Dennis Wensveen.

De tombola bonnen weren verdeeld onder Frans Glorie, Gert-Jan de Zeeuw en nog een gelukkige wiens naam mij even ontschoten is.

Wist U dat :

Zowel Jan Stroomer als Jacco Zoon een meeuw vingen.

Piet de Jong zijn rentree begon met een gul van 45 centimeter.

Ik daarbij mijn uitzicht op de prijs voor de  grootste rondvis wel kan vergeten.

Er totaal 17,39 meter vis is gevangen, waaronder twee zeebaarzen en twee gullen.

Er vier man, waaronder ikzelf,  de nul hielden.

Begin maart het Sports at Sea gebouw weer word geplaatst.

Dat er dan niet meer gevist mag worden voor dat strandvak.

Met dit strandvak het gebouw plus de beide botenvakken wordt bedoeld.

De bonusaftrek voor gul, tong en zeebaars met ingang van het volgende seizoen komt te vervallen.

Wij tot het einde van dit jaar 13 wedstrijden vissen.

Ik op zoek ben naar en goed recept voor zeemeeuw.

De griepbacillen hebben gewonnen.

Met vriendelijke en snotverkouden groeten,

Gert-Jan de Zeeuw.

06.00 uur zondagmorgen .

Terwijl ik de gebruikelijke zaken doe in de badkamer, nog na-mijmerend over een gezellig bezoek aan ons clubhuis gistermiddag ,valt mijn blik op het dak van de buren. Sneeuw. Getverderrie. Beneden gekomen leert een blik op de buitenthermometer mij dat het vriest. Ook dát nog. Er komt een beeld bij mij boven van wedstrijden in sneeuwbuien, snijdende koude wind , bevroren pieren en handen als ijsklompen om over zekere lichaamsdelen maar te zwijgen. Even zie ik de echtelijke sponde voor mij waar mijn teerbeminde nog heerlijk ligt te dromen. De verleiding is groot. Zal ik mij verschuilen achter de gebreide wollen onderbroek. Ik verman mijzelf. Ik ben toch zeker geen watje. Ik ga gewoon vissen én in de prijzen eindigen.
Omdat ik de spullen al in de auto had liggen kon ik mooi op tijd vertrekken. Onderweg ontwaarde ik op het fietspad langs de zeeweg twee eenzame fietsers die kromgebogen over het stuur, tegen de kluft, zichzelf een weg omhoog baande. Frank en Leon waren er weer op tijd bij.

Uiteraard kan er natuurlijk maar eentje de eerste zijn, Hielke. Toen ik het strand opliep vielen de weer-condities niet tegen. Eerlijk is eerlijk, het viel eigenlijk reuze mee. Amper wind, geen sneeuw van betekenis en een, zo op het oog , mooi zeetje. Terwijl ik mijn viskar richting de noord trok dacht ik dat er een vuurtoren op bad noord was geplaatst. Of liep ik sneller dan normaal en was ik al bijna bij Egmond ? Het raadsel werd echter snel opgelost. Hielke wandelde rond met zijn brandende hoofdlamp. Dezelfde die ik heb, maar dan wél opgeladen. Met Hielke aan mijn rechterkant en links géén Co, begon ik om 09.00 uur de wedstrijd.
Asjemenou, wat een stroming. Binnen “no time” lag mijn lood links van mij op het strand. Lijn nummer twee idem dito. Lekker dan, heb ik dat. Na wat hernieuwde pogingen kon ik eindelijk gaan vissen. Tja, wat zal ik zeggen. Na een uurtje kon ik één zeebaars van zeggen en schrijven 23 cm. aantekenen. En daar bleef het bij. Dat de stroming niet alleen mij parten speelde bleek wel toen Hielke mijn  lijn binnenhaalde. Wat een zooitje. Dan rest er maar één ding, het mes erin.  Het enige lichtpuntje deze morgen was het zonnetje. Zodra dat over de duinen heen kwam werd het gewoon lekker op het strand.  Wel nog een keertje beet maar dat bleek Hielke te zijn die mijn lijn haakte. Al met al koste deze wedstrijd wat onderlijnen maar goed, kan ik meteen de boel weer een beetje op orde brengen. Voor zover ik kon zien richting Egmond werd er niet veel gevangen. Ik meende in de verte nog een zeehond te ontwaren maar dat kan ook gezichtsbedrog zijn geweest.

Ook Hielke, normaal goed voor een respectabel aantal meters kon de vis deze keer niet vinden. Halverwege de wedstrijd  één schamel botje. Dacht ik hem qua centimeters een keertje te kloppen, trek hij er met de laatste haal toch nog  een bot uit. Omdat KeesJan Castricum te verjaren was in Hedel, geen idéé waar dat ligt, stond ik er bij de prijsuitreiking en tombola alleen voor. Na het nodige rekenwerk kwam de volgende uitslag uit de bus rollen.
Op de eerste plaats Jan Stroomer met 195 cm.
Op de tweede plaats Cor Juffermans meet 98 cm.
Op de derde plaats Willem Olbers met 94 cm.

Met nog twee wedstrijden te gaan lijken de kaarten geschud. Peter Mourits op de eerste plaats met een riante voorsprong op  nummer twee, Hielke Boomsma. Maar, het is pas over als het over is. Dat wil zeggen, zondag 13 maart om 12.00 uur zullen we weten wie de Kampioen van het seizoen 2015-2016 is.

Wist U dat :

Je onder het kopje competitiestand de standen weer kunt bekijken, je moet dubbelklikken

Léon Juffermans, Sjaak Tessel en El Brakenhof met een tombola bon naar huis gingen. En néé, de bon van El géén lingerie-bon was.

Er 4 gastvissers waren die heel netjes de nul hielden.

Er daarnaast nog 10 vissers waren die hetzelfde deden.

Peter Hollenberg de lijn van Klaas Boergonje binnenhaalde en niet begreep waarom Klaas niet reageerde en lekker bleef babbelen.

Peter veel tijd kwijt was met het ontwarren van de lijnen en hij er later pas achter kwam dat het een afgeworpen lijn was.

Volgens anonieme bronnen Gerard Duin een watje was omdat hij niet kwam vissen na het vieren van zijn verjaardag en  eerder genoemde bronnen wel.

Er met 32 deelnemers maar  10,10 meter vis gevangen was  waaronder 6 zeebaarzen.

Peter Mourits veel dieper dan kniediep ging om zijn eerste plaats te verdedigen en een goed imitatie van zeehond weggaf.

Volgens Jan Stroomer, werpkanon pur sang, nanofil 30 meter verder gooit dan elke andere lijn maar dat het  voor geen meter knoopt.

Er na de volgende wedstrijd gelegenheid is om met suggesties te komen aangaande het wedstrijdreglement.

Eind april de zomeravondcompetitie weer van start gaat.

De website langzamerhand steeds beter wordt.

Ik er na 854 woorden er een eind aan ga maken.

Met vriendelijke groet,

Gert-Jan de Zeeuw.

P.S.  Even een woord van waarschuwing  jongens. Diep waden met een sterke stroming zoals afgelopen zondag is eigenlijk niet  weggelegd voor mensen korter dan 2 meter of zoiets. Niets is het waard om ondersteboven af te drijven naar Timboektoe  of een ander afgelegen oord.                                                                     G.J.

de uitslagen vinden jullie bij de Competitiestanden

Net als voorgaande jaren nam HengelSportverenigingCastricum het initiatief om samen met vliegvisvereniging ” de Steenvlieg “, voorheen beter bekend als ” de Natte Nimf ” en         ” de Salamander ” een nieuwjaarsreceptie te houden in het clubhuis op Wouterland. Aangezien schrijver dezes het donkerbruine vermoeden had,  het niet droog te houden,  was de fiets wel het meest aangewezen vervoersmiddel voor die gelegenheid.  Ietwat verlaat, waarom zou ik  altijd de eerste zijn, betrad ik het gezellige clubhuis waar het reeds een drukte van belang was. Na iedereen te hebben begroet met het toewensen van al wat wenselijk is voor 2016 kwam als vanzelf bij de bar waar Gert Groentjes mij terstond een  ” Rooie”  aanreikte in ruil voor een consumptiebon. Tijdens een geanimeerd gesprek viel mij een onbekend geluid op. Toen ik daar gewag van maakte werd mij uitgelegd dat dit geluid het slijpen van de messen was. Daar de competitie van de Salamander ongekend spannend is worden door de diverse kandidaten voor een ereplaats de messen geslepen. Dit beloofd veel voor de laatste helft van de competitie. Op gezette tijden kwam er blad met kaas en worst voorbij en later in de middag  nog bitterballen en warme snacks, naar ik meen, gesponsord door H.V.C .   Alhoewel  niet iedereen op de hoogte kon worden gesteld  van de receptie was de opkomst goed en  de sfeer uitstekend. Daar gezelligheid geen tijd kent verliet ik uiteindelijk rond 20.00 uur Wouterland om enige tijd later ongedeerd op de bank in slaap te vallen. Al met al een gezellige receptie waarbij leden van alle drie de hengelsportverenigingen  aanwezig waren .

Gert-Jan de Zeeuw

Gepubliceerd op donderdag 17 december 2015 22:50

Geschreven door Gert-Jan de Zeeuw

Terwijl ik zaterdagavond op de bank zit naast mijn lief dringt langzamerhand tot mij door dat ik morgenochtend vroeg aan de zeereep op onze visgronden word verwacht ten einde het succes van de vorige wedstrijd, een derde plaats, minimaal te evenaren. Een gelukzalig gevoel maakte zich van mij meester. Zou ik mijn succes kunnen prolongeren? Wie weet.

Jammer genoeg haalde het helse kabaal van de wind die om ons huis gierde en de kletterende regen mij uit mijn droom. Sodeju, wat een noodweer zeg. Windkracht 7 met uitschieters naar 8.

En daarbij ook nog eens een megahoosbui. Lekker dan, dat wordt morgen weer afzien in dat pokkeweer. Misschien even een schietgebedje doen . Ik richte mijn smeekbede voor beter weer aan een weersvoorspeller uit lang vervlogen tijden.

“Beste Jan Pelleboer, ik zou u zeer dankbaar zijn als het weer morgen een stukkie opknapt. En nu ik u toch spreek, regel even wat met Neptunus opdat ik wederom het ereschavot kan betreden.” Met een gerust gemoed, alles was immers geregeld, legde ik mijn moede hoofd te ruste. De volgende morgen werd ik mooi op tijd wakker. Ik bedoel maar. 05.30 Uur is toch zeker lekker op tijd. Aangezien ik de spullen nog in de auto moest laden, pieren ompakken, en een grote boodschap moest doen, want dat gaat meestal niet zo lekker op het strand, besloot toch maar op te staan. Zo rond 07.30 uur werd het tijd om te vertrekken.

Omdat ik voornemens was de auto voor de fiets om te ruilen na de wedstrijd, dit in verband met een gezellige derde helft, besloot ik niet al te ver te lopen om mijn stek te zoeken. Bij mijn aankomst op de parkeerplaats van het strand kon ik tot mijn vreugde constateren dat de eerste deel van mijn smeekbede aan Jan Pelleboer was verhoord. Het contrast met gisteravond kon niet groter zijn. Bijna geen wind, geen regen en een aangename temperatuur. Samen met Cor , Ben, Jan en Nico besprak ik de weersomslag. Ik liet hen maar in de waan dat de weermannen gelijk hadden gekregen. Immers, mijn relatie met Jan Pelleboer en mijn verzoek via hem aan Neptunus was mijn geheim. Nu nog deel twee van mijn smeekbede. We zullen zien.

Gezellig keuvelend wandelde we het strand op. Ik volgde Jan, Nico en Ben richting de noord. Ter hoogte van de Deining werd halt gehouden. Na wat keurende blikken besloten Jan en Nico verder te trekken. Ik bleef staan waar ik stond en Ben wandelde nog een meter of 30 verder. Na enige tijd kwam Co aan mijn linkerzijde staan terwijl Willem Olbers het gat tussen Ben en Hielke opvulde. Zo langzamerhand vulde mijn gezichtsveld zich met vissers en om 09.00 uur begon, naar ik hoopte, mijn zegetocht richting een ereplaats.

Niet veel anders dan de vorige keer lag mijn lood binnen de kortste keren door een heftige stroming voor de platvoeten van Co. Nu aast bot ook wel in ondiep water maar dit was wel heel ondiep. Hielp het de vorige keer om minder ver in te werpen, nu ging deze tactiek niet op. Dan maar lekker schuin richting Ben in gooien. Dat hielp wel wat. Omdat ik meestal rechts van mijn hengels sta had een goed overzicht op Ben ,Willem en Hielke. Alras zag ik Ben een bot binnenhalen. Even later was het beurt aan Willem. Ook Hielke begon na een aarzelend begin te vangen.

En ik dan, zei de gek. Mijn hoop dat Neptunus mij een handje zou helpen zag ik met een rotgang voorbij stromen. Ik heb jullie wel eens verteld dat ik een neus heb voor visloze hotspots. Nou, ik kan jullie melden dat ik er weer eentje gevonden had. Naar ik later hoorde viste ik in de uitstroom van een groot zwin. Vandaar mijn moeite om de boel aan de grond te houden. Met lede ogen moest aanschouwen dat mijn companen aan mijn linkerhand vis na vis binnentakelde. Omdat Ben redelijk dichtbij stond kon ik zijn vreugdekreet goed horen toen hij een zeebaars ving . Weliswaar een scholenbaars maar toch. Ook Willem deed zijn sportieve plicht om mijn toch al tanende zelfvertrouwen nog even verder de grond in te boren. Wat Hielke betreft, die stond zoals vanouds te vissen. Om mijn kansen te vergroten had ik met Bente Morsch afgesproken dat hij de pieren van Hielke een “speciale behandeling” zou geven. Even met een additief besproeien in de vorm van een kleine boodschap. Nu weet ik niet wat Bente vrijdagavond heeft gedronken maar de uitwerking was averechts.

Sodeknetter,  wat haalde Hielke weer een vis binnen. Om een einde te maken aan deze zelfkwelling ging maar eens buurten bij Co.  Zelf Co had vis.  Dit kon toch niet waar zijn . Gelukkig draaide ik toch nog een excuustruus van wel 16 cm. binnen. Hoera, de kop is eraf. Terwijl zowat iedereen ten noorden van mij zich klem ving in de vis bleef het voor Co en ondergetekende sappelen. Uiteindelijk kon ik de wedstrijd afsluiten met nog een tweede excuustruus. Nu telt zo’n perongelukvis wel mee, maar toch. Al met al heb ik in iedergeval genoten van het steeds mooier wordende weer en het vooruitzicht op een gezellige nazit maakte ook wel weer wat goed. Maar toch.

Na een snelle douche kon ik gepikt en gewreven om 12.35 uur ons clubhuis betreden waarbij ik meteen door onze lieftallige secretaris een drietal consumptiebonnen in de hand gedrukt kreeg. Geen geneuzel nu met een frisje of koffie. Meteen maar uit de startblokken met een “rooie”. Ik moet bekennen dat het de eerste was van een, misschien wel wat te lange rij. Maar goed, zoals een spreekwoord zegt, berouw komt na de zonde. Omdat deelname aan de kerstwedstrijd altijd zonder wedstrijdbijdrage is konden KeesJan en ik al snel de einduitslag bekend maken.

Op de eerste plaats Hielke Boomsma met 6,47 meter vis.
Op de tweede plaats Leon Juffermans met 5,53 meter vis.
Op de derde plaats Willem Olbers met 4,65 meter vis.

Wist u dat.

Er totaal 72,05 meter vis is gevangen door 32 deelnemers.
Dit gemiddeld 2,25 meter vis per deelnemer is.
Robin Stam zijn vader het nakijken gaf met 86cm.
Diezelfde Robin Stam een zeebaars ving van 38 cm.                                                                                  En ook nog een tarbotje.                                                                                                                                          Leon Juffermans ook weer meedeed.

Hij vooraf aankondigde dat hij in de prijzen zou vallen.

En dat hij dat ook prompt deed.
Nico Mooi tot twee keer toe moest verkassen voordat hij de vis vond.
Ik wenste dat ik dat had gedaan.
Iedereen aangenaam verrast was door de kerstattentie.
Lydia daar een heel groot compliment voor verdiend.
Het beregezellig was.
Ik de rode lantaarndrager was met 46 cm.
Iedereen vis had.
Frank, Robin en Piet naar huis gingen met een tombolabon.
Ik naar huis ging met wat anders, namelijk een aardig slokje op.
Ik mijn vertrouwen in de goden aan de wilgen ga hangen.
Schrijven steeds beter gaat in tegenstelling tot mijn vissen.
Hielke’s vis gemiddeld 31 cm. per stuk was.
Dit een mooie afsluiting was van 2015.
Ik hoop dat opkomst op de volgende wedsstrijd, 17-01-2016, net zo groot zal zijn.
Ik u allen fijne feestdagen toewens.
Vanmorgen het idee had dat er een klopgeest in mijn hoofd zat.
Ik het schrijven nu zat ben.

Met de meest welgemeende groeten,
Gert-Jan de Zeeuw.

P.S.: Eet je niet misselijk in de oliebollen en pas op met vuurwerk

uitslag 13 december 2015 site