Zondag 26-02-2017

Hoop deed leven.

Op maandag 20 februari stonden Hielke en ik met redelijk resultaat het overgebleven aas van de NFB wedstrijd van 18-02-2017  op te vissen. Lukte het tijdens de NFB wedstrijd niet zo, die maandag kwamen er een flink aantal grote botten en wat scharren aan land. Eerlijkheid gebied mij te zeggen dat Hielke toch wel de meeste ving. Maar goed, met de wedstrijd van aanstaande zondag in het verschiet had ik het gevoel dat er iets te halen viel. Overmoedig bestelde ik dan ook bij Rik een flinke hoeveelheid eersteklas pieren en, waarom ook niet, wat zagers. Nou, ik kan jullie  vertellen dat het allemaal niet mocht baten.

Met een harde zuidwestenwind   wandelde ik het strand op om het plekje te zoeken waar ik een paar dagen geleden nog stond en trof daar Hielke en Jaco al aan. Niet getreurd, hoe meer zielen hoe meer vreugd. Aan mijn linkerkant stond het gezworen drietal, Eric van Duuren, Marcel Gons en Gert-Jan Bremer.

Nu moet het van mijn hart dat ik het altijd een straf vind om te moeten vissen met zulke harde wind. Het begint al met optuigen. Alles goed vasthouden anders kan je je spullen ophalen uit het duin. Onderlijnen die alle kanten op wapperen, zeker niet doen wat jij wilt en hun best doen om jou aan de haak te slaan. Je kar die bijna omdondert door een windvlaag. En dan het vissen zelf. Ingooien is geen sinecure, je lijn vliegt alle kanten op  en met  een beetje pech vis je binnen de kortste keren voor de voeten van je buurman. Geef mijn portie maar aan Fikkie. Na een blik op de branding besloot ik dan ook maar met één hengel te beginnen.  Langzaamaan kwamen de andere deelnemers het strand op. Toen de gebroeders Welp mij passeerde meende ik even een Macdonald ‘s luchtje te ruiken.

Om negen uur  begonnen 30 man aan de voorlaatste wedstrijd van deze competitie. Hoe hard ik ook probeerde, na  zo’n 2 uur vruchteloos te hebben geprobeerd en twee onderlijnen te hebben verspeeld  besloot ik dat het niet mijn  dag was. Ik had Hielke wat visjes zien vangen,  Jaco stond nog op de nul, het illustere drietal was al lang en breed vertrokken en mijn humeur was niet om over naar huis te schrijven . Inpakken en wegwezen werd het dus. Ik zal eerlijk zijn, om kwart over elf begon ik aan de terugreis.  Een en ander hield in dat ik  lekker op tijd in ons clubhuid was om de centimeters te noteren.

Op de eerste plaats met 172 centimeter : Hielke Boomsma.

Op de tweede plaats met 148 centimeter : Nico Mooi.

Op de derde plaats Peter Mourits met 139 centimeter.

Wist U dat:

Mijn neus mij niet had bedrogen en dat de Welpen aanhanger was veranderd in een mobiele snackbar.

De vader van Reza om 08.00 uur al kip en hamburgers stond te bereiden op een barbecue

En hij tussendoor ook nog een visje ving.

Hielke een geweldige klap op zijn hengel kreeg doordat een meeuw in zijn lijn vloog.

Daardoor zijn hengelsteun krom boog.

Hij er voor een vogelaar op dat moment vreemde opvattingen op na hield.

Ik iets hoorde over afschieten?

Hielke veel werk had gemaakt van geclipte lijnen en dat zich dat uit betaald.

Gert-Jan Bremer het grootste gedeelte van de wedstrijd uitzat bij paviljoen de Deining.

Zijn kompanen hem daar opzochten.

Er windkracht 6 was voorspeld met uitschieters naar 7.

Het volgens mij windkracht 8 was met afzakkers naar 7.

Er 15 man met vis waren en 15 zonder vis.

Met nog een wedstrijd te gaan de strijd alleen nog gaat om de tweede/derde plaats.

Ik hoop op betere tijden.

Met vriendelijke groet.

Gert-Jan de Zeeuw.

P.S.

Ik heb tegenwoordig meer gezouten pieren dan vis in de vriezer liggen.

G-J