Van horen zeggen

Omdat ik, in een bui van onbezonnenheid, een uitnodiging voor een sloopfeestje had aanvaard, stond ik zondag 5 februari niet met een hengel maar met een sloophamer te zwaaien. Nu is slopen , jullie weten wel, lekker meppen met een grote hamer, het leukste onderdeel van zo’n feestje. Dat je daarna nog uren bezig bent met puinruimen en afstoffen is een ander verhaal.
Wat ook een ander verhaal is, was het avontuur van Peter Mourits.
Omdat hij nieuw draad op zijn molens had gespoeld besloot hij daag ‘s voor de wedstrijd even naar het strand te gaan. De bedoeling was om een paar keer in te werpen en daarna strak op te draaien. Gedreven als Peter is uiteraard met een onderlijn voorzien van pieren. Nu ging het bij het inwerpen van de tweede hengel mis. Tijdens het inwerpen sloeg de lijn om zijn wijsvinger en sneed het draad tot op het bot in zijn vinger. En daar sta je dan, bloedend als een rund, geen pleisters, een stroompje water achter je en je andere hengel waarvan de top verraad dat er vis aan zit. Gelukkig kwam er hulp in de vorm van een echtpaar met hond. De man was zo bereidwillig om bij het strandpaviljoen pleisters te gaan halen terwijl zijn eega met hond onze onfortuinlijke Peter gezelschap hield. Nu wil het geval dat eerder genoemde hond, zo’n laagpotig geval, had besloten om de kuierlatjes te nemen. Eerst richting zee en later een andere kant op. Omdat de eigenaresse van dat laagpotige mormeltje op van die “salonschoentjes” liep in plaats van stevige stampers, werd het stroompje tussen vrouw en hond toch wel een probleem. Galant als Peter is hees hij de dame op zijn rug, en gelijk de heilige Cristoffel bracht hij de vrouw door het stroompje heen op het droge . Na terugkeer van de eega werd Peter ’s vinger verbonden en, met als doekje voor het bloeden, twee botten aan zijn andere hengel kon Peter weer huiswaarts.
Met de resultaten van de vorige wedstrijd nog in het achterhoofd hoopte ik dat de schade beperkt zou blijven. Helaas pindakaas, de volle 19 punten werden mijn deel. Omdat Kees mijn plaats innam en Jaco hem assisteerde kwam de uitslag zonder problemen tot stand.
Op de eerste plaats Nico Tessel met 8,25 meter.
Op de tweede plaats zijn broer Sjaak met 7,40 meter.
En derde werd Soortenjager Willem Olbers met 7,07 meter.
Wist U dat ik heb horen zeggen dat:
Nico Tessel zaterdagavond al verkondigde dat hij iedereen naar huis zou vissen en dat ook heeft gedaan.
Hij zijn succes waarschijnlijk te danken heeft aan twee nieuwe Italiaanse hengels met vangstgarantie.
Wedstrijdsecretaris ad interim Kees Castricum hem uitnodigde om vaker mee te vissen.
Anderen dat absoluut geen goed idee vonden.
De vangstgarantie op Nico ’s hengels afgelopen zaterdag bij de NFB wedstrijd al was verlopen.
Er veel scharren werden gevangen, mogelijk door de aanwezigheid van die bultrug.
Er waarschijnlijk twee bultruggen waren.
De scharren er groen uitzagen en er dus sprake was van Gras of mosscharren.
Dat men zegt die niet lekker zijn.
Frans Glorie een zeehond aan de lijn had die de scharren wel lekker vond.
Jullie wel kunnen raden wie dat touwtrekpartijtje won.
Vader Aad 50 jaar getrouwd was en derhalve alsnog gefeliciteerd wordt.
Er totaal 58,87 meter vis is gevangen door 30 deelnemers.
Met nog een paar wedstrijden te gaan de strijd in de competitie berenspannend is.
Ik er de volgende keer weer bij ben.
Tot dan.
Gert-Jan de Zeeuw.