Wie zijn neus schendt……
Omdat er 15 april een Salamanderwedstrijd was sta ik de dag ervoor mijn spulletjes klaar te maken. Er zat bijna een maand tussen de laatste wedstrijd van 2017-2018 en de eerste wedstrijd van 2018-2019. Met lichte twijfel ritste ik de binnen-voering van mijn fris gewassen vis jack op zijn plek. April doet wat hij wil, luidt het spreekwoord. Zo schijnt de zon en zo is het koud. Vervolgens wat vers geknoopte onderlijnen á la Sjaak in mijn nieuwe strandkar. Jawel beste mensen, ik ben nu de trotse bezitter van een nieuwe kar. Oplettende lezers hebben in mijn laatste verslag kunnen lezen dat mijn vorige kar in het zicht van de “haven” sneuvelde. Glimmend, nieuw en gebouwd door Léon Juffermans staat hij daar. Een kloeke kar met een brede wielbasis en voorzien van de mogelijkheid om achter de fiets te worden meegenomen. De pieren nog even omgepakt en alles is klaar voor morgen.
De volgende morgen liepen Hielke en ik in alle vroegte richting Bad Noord en het moet gezegd, mijn nieuwe kar liep als een tierelier. Mooi in evenwicht en soepel rolde hij achter mij aan. Even stopten we bij een veelbelovende plek, maar besloten we toch verder te gaan. Na een stevige wandeling lag daar een mooi zwin, werden de hengels klaargemaakt en was het wachten op het geluidloze startschot. De omstandigheden waren niet echt optimaal. Geen branding van betekenis, een oostelijke wind 2 á 3 Bft en een krachtige stroming. Klokke negen uur vlogen de lijnen richting het windmolenpark en begon het wachten. Een mix van zeepieren en mesheften moesten het doen. Laat ik jullie vertellen, het viel niet mee. In de eerste twee uur zakte het water nog redelijk en kon ik af en toe een visje aanlanden. De meeste van een klein formaat. Ook Hielke zag ik af en toe een visje vangen. Daarna was het wel gedaan met vangen. Doordat het zonnetje lekker scheen werd het wachten niet onaangenaam. Om 12 uur, einde wedstrijd, draaide ik een hengel binnen en tot mijn stomme verbazing hing daar nog een mooie schar aan. Hengel nummer twee boog aardig door met, naar ik dacht, een bos wier of iets dergelijks eraan. Tot mijn grote blijdschap kwam er een mooi doublet op de kant. Kijk, dat is een nou prachtige finish. Met 177 cm vis geen slecht begin van de nieuwe competitie. Terwijl ik terug wandelde liep het zweet me over de rug. Toch niet zo handig om die binnen-voering terug te ritsen. Gelukkig konden we meerijden met de gebroeders Welp. In het clubhuis kon ik met KeesJan de eindstand opmaken en die was als volgt :
Op de eerste plaats Sjaak Tessel met 3,57 meter vis.
Op de tweede plaats Peter Hollenberg met 3,53 meter vis.
Op de derde plaats Peter Zijp met 2,98 meter vis.
Wilfried Duijs, Ronald Stam en Willem Olbers gingen met een tombola bon naar huis.
Wist U dat.
Er totaal 45,18 meter vis is gevangen.
Co het redelijk had gehouden met 45 cm.
KeesJan daarentegen 2,42 meter ving .
Hij dat deed op de plek waar Hielke en ik eerst hadden gekeken maar daarna verder waren gegaan.
Hij de Welpen het nakijken gaf.
Gerard Welp wel weer een mooie zeebaars ving van 43 cm.

Hielke er een monster aan dacht te hebben maar het een botje was die in de staart was gehaakt.
Hij ook een wel zéér gulzige schar ving met twee haken in zijn bek.
Willem Olbers acht lichtvissen op wilde geven maar dat wij daar niet instonken.
Sjaak een pijnlijke neus had en daardoor niet ver kon ingooien maar dat hem dat geen windeieren legde.
De accu van zijn quad bijna leeg was en wij denken dat dit komt omdat hij met een pulsehengel vist.
Het bestuur vrijwilligers gaat zoeken voor wat activiteiten.
Ik daar na de volgende wedstrijd wat over ga vertellen.
Tot dan.
Gert-Jan de Zeeuw