Vrijdagochtend ben ik met John Willems en Hielke Boomsma wezen “proefvissen”. We wilden weten hoe de zee er bij lag, wat voor stroming we konden verwachten, waar de gaatjes zaten en natuurlijk ook of er nog een vissie te vangen was. Na drie uur turen, beoordelen, verkassen en tactiek besprekingen, kan ik jullie vertellen dat we samen welgeteld twee botten wisten te vangen. Tijdens die vissessie werden we geteisterd door wind en sneeuwbuien uit het zuidwesten, wind en sneeuwbuien uit het westen en wind en sneeuwbuien uit het noordwesten. Kortom hoe jij je kop ook draaide op de een of andere manier kreeg je wel sneeuw in je gezicht, nek en capuchon. Na die drie uurtjes hadden we het wel gehad en was ik blij dat ik weer in de auto zat. Met een sneeuwbui op het strand weet je nog niet wat dat voor gevolgen heeft achter de duinen. Nou die waren niet gering, want de gevallen sneeuw was zich al aardig aan het opstapelen en iets te overmoedige leveranciers bij de strandtenten hadden de grootste moeite om weer weg te komen. Hopen dat die troep zondag weg is…
Zo stonden we vrijdag te vissen…
Nou mooi niet hè! Zaterdagochtend mocht ik het eerste rondje met de honden doen en tot mijn grote schrik was heel Oostenrijk bij mij in de straat gedonderd. Sneeuw, sneeuw en nog eens sneeuw. Shit! Naast het probleem “vis vangen”, hadden we er nog een probleem bij gekregen. Hoe gaan we dat doen met de auto’s op de parkeerplaats en krijgen we ze nog wel weg? Hielke had de oplossing, hij zou zondag heel vroeg heen gaan en dan met een sneeuwschuiver een parkeerplek sneeuwvrij maken. Ik weet niet of jullie het gezien hebben, maar hij had de schoonste parkeerplek hoor! Ikzelf kon gelukkig een beroep doen op mijn broer Frank en die zou de 4-wiel-drive inzetten. Gelukkig dat probleem was ook opgelost, nou nog vis vangen…
Zondag! Geloof het of niet, maar de Zeeweg was helemaal ijs en sneeuwvrij! Hoe ze dat daar wel voor elkaar krijgen en in de rest van Castricum niet weet ik nu nog niet, maar het is wel bijzonder. Gauw op de tractor en naar “onze” stek. We vonden een mooi gat en er zwommen ook nog een zooitje zeehonden. Vinden wij altijd een goed teken, want waar die zwemmen, moet vis zijn. Toch? Die moeten toch ook eten? Na drie uur vissen, kan ik jullie nu vertellen dat die zeehonden waarschijnlijk aan het “Bakkeren” waren, want wij hebben geen schub de kant op weten te krijgen. Ik heb aan niets kunnen zien dat ik ook maar een aanbeet of wat dan ook heb gehad. Zoals de zeepieren erop gingen, zo kwamen ze er ook weer af. Okay, ze keken wat kouwer, maar echt aangevallen of belaagd waren ze echt niet. Keurige zeepiertjes die een kwartier hun adem in moesten houden alvorens ik ze weer binnen draaide om ze te keuren. Een beetje bibberig kwamen ze weer boven water, maar ze zager er nog steeds keurig uit.
Ach, als vijf man over een vrij breed stuk strand niets weet te vangen, zal de rest ook wel niet scoren. Toch? Nou mooi niet! Gniffelend zie ik sommige zwoegend over het strand terug lopen. Ineens hadden ze het niet zo koud meer. Ineens vonden ze het wel leuk om lekker snel in het clubhuis te zijn. Kan ook vanwege de gratis drank zijn, maar eigenlijk had ik het idee dat zij wel gevangen hadden en wij gewoon weer niet. En ja hoor, in het clubhuis hoor ik dat die er drie had, die had een doubletje en die had er ook twee. Anderen hadden ook gevangen. Allemaal bot, alleen maar bot. Een paar flinke, maar de meeste klein tot zeer klein. Zij die vandaag wel hebben gevangen, scoren lekker en gaan gewoon weer stijgen in het algemeen klassement. En wie waren die “lucky bastards…..?”
Afgelopen vrijdag liet hij niets spectaculairs zien, maar vandaag komt hij doodleuk met vijf vissen bij de meetlat. Ongelofelijk Hielke, echt waar. Als je onder dergelijke omstandigheden er nog vijf botten met een gezamelijke lengte van 113 cm weet uit te halen, dan ben je echt een klasse apart. Naast de dagprijs heb je hiermee ook je tweede plaats in het algemeen klassement een stukje steviger in handen. En dan te bedenken dat onze slechts vangende vismaanden er nog aan moeten komen. Ik zou alvast maar een beetje gaan rondkijken in de hengelsportzaken hier in de buurt, want dat jij aan het eind van de rit met een waardebonnetje naar huis toe gaat, is bijna wel zeker. Of…? Co Molenaar? Sinds zijn zwager Henk Cas weer staat te vissen, zie ik de naam van Co ineens ook regelmatig terug in de uitslag. Zo ook nu, met 71 cm aan gevangen vis zie ik hem het clubhuis binnen komen. Een smile van oor tot oor. Volgens mij heeft hij die nu nog. Zou Henk Cas hem geheimen in fluisteren? Derde vandaag is Willem Olbers. Ook al eentje die de laatste wedstrijden staat te schitteren waar je u tegen zegt. Willem had 57 cm aan vis. Paul Hollenberg en Sjaak Tessel legden samen beslag op de vierde plek met 48 cm aan vis. Nico Mooij had net genoeg centimeters om met het laatste waardebonnetje naar huis te gaan. Nico had daar 46 cm aan bot voor nodig. Al met al hadden vandaag zestien deelnemers vis en dat vind ik heel bijzonder gezien mijn ervaring van afgelopen vrijdag.
Als afsluiter kan ik nog vermelden dat onze “Kerstwedstrijd” er weer eentje was om in te lijsten. Er is redelijk veel vis gevangen in barre omstandigheden en het feestje in het clubhuis maakte het helemaal af. Er was voor eenieder wel wat te drinken en te eten en dat allemaal tegen een prijs waar je helemaal niet wakker van hoeft te liggen. Gratis! Goedkoper kan volgens mij niet. Zelfs de wedstrijd was vandaag voor rekening van de club. Dat zo’n kleine club als de onze zich zo goed kan bedruipen om dit te kunnen regelen, is al een wonder op zich. Hulde dan ook voor de vrijwilligers in het clubhuis en de wedstrijdleiding. Absolute klasse!
Vanaf hier wens ik jullie allemaal hele gezellige feestdagen en een heel voorspoedig, maar vooral gezond 2011. Met een beetje mazzel zie ik jullie weer allemaal op zondag 16 januari 2011, want dan hebben we onze volgende competitiewedstrijd. Dat is over vier weken, hopen dat in die tussentijd een spontane zomer de kop opsteekt, zodat we tegen die tijd weer lekker in het korte broekie kunnen vissen. Blijven dromen Cor, blijven dromen…