Klokslag twee minuten voor negen zie ik de eerste onderlijnen richting de horizon verdwijnen en besluit ik om die van mij dan ook maar in te gooien. Ik begin in eerste instantie met 1 hengel, daar ik een overvloed aan aanbeten verwacht. Ik sta zo strak als een snaar naar mijn hengeltop te kijken en verwacht na een paar minuten al mijn eerste aanbeet. Ok, die paar minuten worden vijf minuten, 10 minuten zelfs een kwartier, maar er is nog steeds niets gebeurd. Dat is gek. Effe controleren of mijn aas er nog aan zit, misschien zit er vuil op mijn lijn, misschien lig ik verkeerd. Je weet het niet, maar ik wil niets aan het toeval overlaten. Alles is echter in orde. Mijn aas is nog steeds tip-top, er zit geen vuil op mijn lijn en volgens mij lag ik ook niet verkeerd. Maar nog steeds geen zeebaars. Gek zeg.

Zorgvuldig zet Aad zijn steun in het zand. Goede voorbereiding…

Vanuit mijn ooghoeken zie ik Paul Hollenberg ineens vol naar zijn hengel rennen en aanslaan. Zijn hengel staat zo krom als een hoepel en alles wijst erop dat er een zeebaars aan hangt. Hè gelukkig ze zitten er wel. Of toch niet? Aan het eind van de dril zie ik een grote platte vis aan zijn lijn hangen. Ik weet dat mijn ogen minder worden, maar zelfs ik kan zien, dat dit geen zeebaars is. Klopt, het is een bot. Wel een mooie dikke en het meetlatje stopt pas bij 29 centimeter. Geen verkeerde start, en ik krijg weer hoop. Als er bot gevangen wordt, kan ik rustig mijn andere hengel ook inzetten. Eentje gericht op de zeebaars en eentje gericht op bot. Zo sla ik twee vliegen in één klap. Ik ben er klaar voor en niemand doet mij wat. Kom maar op met die vis.

Drie uur later sta ik nog steeds met lege handen en ligt de plastic tas die ik speciaal had meegenomen voor de zeebaars nog steeds keurig opgevouwen in mijn viskist. Niks, nada, noppes, helemaal niets. Zelfs geen schub. Ongelofelijk! Alles klopt, maar uiteindelijk toch niet. Heb ik het alleen slecht gedaan? Echt niet! Er staan een tiental vissers bij mij in de buurt en alleen Paul Hollenberg en John Willems heb ik vis boven water zien halen. Via de tamtam heb ik nog vernomen dat Jan Stroomer er ook eentje heeft en mijn broer Léon heeft één zeebaars. Wel een hele mooie van 43 centimeter, maar het is er maar één. Wat er nu niet klopt aan het decor weet ik niet, maar ik vind dit heel bijzonder. Alles wees op zeebaars en toch zijn ze er niet. Wie een reden weet, mag mij mailen, want hier snap ik helemaal niets van.

John met in iedere hand een bot. Parelmoerkraaltjes…

In het clubgebouw verneem ik dat er uiteindelijk acht vissers zijn die een visje hebben weten te vangen. Tussen al die gevangen vissen, zaten welgeteld twee zeebaarzen. Een kleintje en die ene van 43 centimeter. That’s it, meer niet. Zonde hè? Maar goed, wat er nog zwemt kan later nog gevangen worden. Mijn spullen zijn weer schoon, dus ik ben er klaar voor. John Willems dacht het lek gevonden te hebben, toen er in één trek een doublet aan botten aan zijn lijn hing. Hij vertelde gelijk zijn geheim, parelmoerkralen, je moet parelmoerkralen gebruiken. En verdomd waar, bij zijn volgende trek, trekt hij er weer een bot uit. En toen stopte het weer. Die drie kleine botjes met een gezamelijke lengte van 51 centimeter zijn overigens wel goed voor de eerste plaats in het dagklassement. Die ene zeebaars van Léon, waar ik al eerder over berichtte, is goed voor de tweede plek in het dagklassement en vanzelfsprekend ook een mooi waardebonnetje. Derde werd vandaag Jan Stroomer met twee botjes die samen 32 centimeter lang zijn en de vierde plek wordt opgeeist door Hielke Boomsma met twee botjes die samen 30 centimeter lang zijn. En de laatste die naar huis gaat met een waardebon is Paul Hollenberg. Zijn bot van 29 centimeter is goed voor de vijfde plek. Daarnaast zijn er dus nog drie vissers die een vis hebben weten te vangen en de rest krijgt 10 punten aan zijn broek. Te overzien, maar ik had ze liever gehad met een vracht vis op mijn conto.

Vandaag was de laatste officiele wedstrijd voor de zomerstop. Op vrijdagavond 29 juni vissen we nog wel de tweede avondwedstrijd van de Zinderend Zilte Zomeravondcompetitie en ik hoop dat jullie er weer allemaal zijn. Diegene die nu echt even twee maanden onderduiken, wens ik een hele fijne vakantie toe en ik hoop jullie weer te zien op 9 september. Aanvang 09:00 uur en ik mag aannemen dat de lokatie zo onderhand wel bekend is.