was het nog niet. Komt nog bij dat het weer de afgelopen week v.w.b. de wind ook niet echt denderend was. Een windje over het algemeen uit het noorden en soms een beetje noord-oost. Kortom, landelijk was het de afgelopen week al niet veel soeps en de weersomstandigheden werkten niet mee om daar nog tijdens dit Paasweekend echt verandering in aan te brengen. Toch, als je de zee vanochtend zag, dan had er gewoon meer in moeten zitten.
De wind was weliswaar te verwaarlozen, maar toch waren er zo her en der schitterende brandingen waar je bijna de zeebaars in zag zwemmen. Bijna! Maar net niet. Het water was glashelder en er stond zelfs een lichte stroming richting de zuid. De zon probeerde de boel nog op te warmen en vissen met je jas uit kon makkelijk. Bot is gek op lekker opgewarmd water en de zeebaars moet daar verderop toch echt zwemmen. Kan gewoon niet anders, de omstandigheden zijn ideaal, enig minpuntje is misschien het nog ietwat te koude water, maar met dat zonnetje moet het vandaag gewoon goed komen.
Ik ga ervoor! Klokslag negen uur, volgens de atomische klok van Willem Castricum, gooi ik mijn pieren een roteind weg en ga ik wachten. Wachten op die tik, misschien een paar. Al vrij rap zie ik Léon aanslaan en binnendraaien. Niks, maar hij heeft al wel die mooie tikken op de hengeltop gezien. Vanuit mijn ooghoek zie ik mijn hengel ook een ferme tik krijgen, maar daarna is het gelijk stil. Was het nou wel of niet…? Geconcentreerd blijf ik die hengeltop volgen en verdomd daar gaat hij nog een keertje. Even later ligt de eerste bot van mij op het meetlatje. 29 centimeter en mooi dik. Willem Ooms die rechts van mij staat, is ook aan het binnen halen en verdomd zeg, hij heeft er ook eentje. 28 centimeter, en ook al zo mooi dik. Start is goed, beloofd een mooie ochtend te worden. Léon heeft weer wat gezien en deze keer is het wel raak. Ook een bot, deze is 31 centimeter en ook al zo mooi gezond.
Willem Ooms met een mooie gezonde bot.
De tijd kruipt voorbij en eigenlijk gebeurt er niets. Af en toe wat flap op mijn lijn, maar meer sensatie zie ik echt niet. Links niet, maar rechts ook niet. De start was dus veelbelovend, maar daarna gebeurt er gewoon helemaal niets meer. Terloops hoor ik nog dat Cees Castricum er ondertussen twee heeft gevangen en John Willems ook. Ga maar weer eens beazen. Heb een schitterende worp in gedachten als ik ineens wakker wordt geschud door een enorme krak. Sta ik daar in de branding met een hengel die compleet in tweeën is gebroken. Ongelofelijk! Lijn ook gelijk gebroken en weg is mijn hengeltop. Shit zeg, dat ging snel. Dan maar verder met één hengel. Eerst maar eens ophalen. Hé, daar hangt een botje aan. Nummer twee is binnen, nog niet echt sensationeel, maar ik heb natuurlijk wel een ongelofelijk groot gat geslagen met mijn buurmannen. Die hebben er immers nog maar één. Voorzichtig inwerpen, toch een beetje huiverig. Effe wachten en ja hoor, een schitterende beet op mijn hengeltop. Nummer drie ligt binnen een minuut op het meetlatje en het gat met mijn buurmannen is nu enorm. Geweldig! Tien minuten later is het twaalf uur en zijn we klaar. Ondanks een kapotte hengel, toch lekker gevist, maar er had meer in moeten zitten.
Gewoon een sfeerplaatje van de Daiwa Saltiga.
Op weg naar de auto’s hoor ik dat Cees is blijven steken op twee en John Willems ook. Mooi die heb ik er ook uit gevist. En met maar één hengel hè! In het clubgebouw zakt mij al gauw de moed in de schoenen want zo tussen het handen wassen door hoor ik dat Ben er drie heeft, Nico ook, Jan Stroomer zelfs vier en zo zijn er nog wel meer. Ik hoopte op goud, én een nieuwe hengel, maar of dat nog lukt. Hielke moet nog binnen komen en Sjaak Tessel heeft een grijns op zijn snoet, die beloofd ook al niet veel goeds. Klopt helemaal, want nadat iedereen zijn centimeters heeft opgegeven, blijkt Sjaak negen vissen te hebben gevangen die samen goed zijn voor 203 centimeter én de dagprijs. Hielke volgt mooi met zijn zeven vissen en 182 centimeter. Tweede. Derde is Willem Olbers met 4 vissen en 106 centimeter. Vierde is inderdaad Jan Stroomer met 4 vissen en 77 centimeter en eindelijk kom ik. Drie vissen, 75 centimeter én de vijfde plek in het dagklassement. Koop je geen nieuwe hengel voor. Voor zover mij bekend waren alle vissen bot. Ik heb iets over zeebaars gehoord, maar niet dat ze daadwerkelijk gevangen zijn. Jongens, de kop is er af en we hebben onze eerste uitslag. Zullen we stoppen, dan ben ik dit seizoen vijfde en kan ik misschien toch die nieuwe hengel kopen…
Toch, als ik diep in mijn hart kijk, had er vandaag gewoon meer in moeten zitten.
Op de valreep toch nog enigszins goed nieuws. Ronald Wempe vond 400 meter verderop mijn top terug. Misschien kan ik nog een los tussendeel bestellen. Stel dat het lukt, dan sta ik de volgende keer ook weer met twee hengels. Kan ik zomaar mijn dagquotum van vandaag verdubbelen… Kijk er nu al naar uit en de top vier is bij deze gewaarschuwd!
14 april strandopbouw. Aanvang 09:00 uur. 15 april botenkeuring. Aanvang 10:00 uur bij het clubgebouw. En op 29 april hebben wij onze eerstvolgende viswedstrijd. Komen jullie ook? Ik wel! Met twee hengels!