Om een lang verhaal kort te maken, na een titanenstrijd van drie uur met de elementen, heb ik welgeteld geen vin weten te vangen. Ik heb geen aanbeten gezien en mijn aas kan terug naar Handy Fish. Er is niet eens aan geroken. De meeste mannen om mij heen, hebben hetzelfde meegemaakt als ik. Behalve een paar “uitslovers”. Aan de rechterkant van mij staat Kees Zonneveld en die heb ik twee keer met een glimlach voorbij zien komen. Eerst met een spiering en daarna nog een keer met een bot. Onwijs knap als je met dit weer een visje weet te vangen. En dat meen ik echt. Links van mij staat mijn eigen broer Léon. Heeft bijna de hele wedstrijd in de luwte van de tractor gestaan en pas om vijf voor twaalf gaat hij eens kijken of er misschien ook vis aan zit. Wat denk je? Een bot! Nou beweert hij, dat hij kan vissen en ik niet. Zakt mijn broek van af.

Zeevissen! Soms een titanenstrijd…

Ik heb ook al een paar keer voorbij horen komen dat Paul Hollenberg vis heeft. Hoeveel weet ik niet, maar het schijnt een aanzienlijke stapel te zijn. En op de terugreis hoor ik van Willem Olbers dat hij ook vis heeft gevangen. Kabeljauw!

Na inventarisatie in het clubgebouw blijkt dat genoemde mensen de enige zijn die vis hebben gevangen. Er kan nu ook een volgorde toegekend worden. Die stapel van Paul blijkt een hoopje te zijn, maar toch is dat hoopje wel goed voor een eerste plaats in het dagklassement. 63 hele centimeters aan vis wist Paul de kant op te sleuren. Die twee visjes van Kees zijn goed voor 38 centimeter aan vis en een tweede plek op het ereschavot. Willem en Léon hebben allebei precies 27 centimeter aan vis. De bonnen kunnen verdeeld worden en het algemeen klassement kan bijgewerkt worden. Zal niet veel veranderen ten op zichte van de vorige keer, denk ik. De visvangers zijn één tot en met drie en wij krijgen twee strafpunten. Moet te overzien zijn die vijf punten. Al heb al wel gezien dat we zes punten aan ons broek hebben gekregen. Zal de spelregels wel weer eens niet snappen…

De receptie in het clubgebouw was weer als vanouds. Lekkere hapjes, een lekker koel biertje en op de terugreis kregen we ook nog eens allemaal een kerstbrood, een pakje roomboter en een kiprollade mee. Waar een kleine club als de onze al niet groot in kan zijn. Want wees eens eerlijk, kennen jullie nog zo’n club die zijn leden zo in de watten legt?

Waar zit die vis dan…?

Ik sluit af met de woorden, geniet van de Kerst, doe voorzichtig met vuurwerk en beleef 2012 met een goede gezondheid en heel veel leuke dingen. Op 15 januari zie ik jullie weer allemaal in de arena aan Castricum aan Zee en laten we hopen dat de vorst zo lang mogelijk weg blijft. Is de kans op vis namelijk een stuk groter.