Wat een wind…

Wat een wind…

Vandaag mogen we na een lange stilteperiode eindelijk weer eens vissen. Kerst en Oud en Nieuw liggen alweer geruime tijd achter ons en “de halve van Egmond” is ook al gelopen. Koning Winter heeft ons in december al het leven zuur gemaakt, maar vandaag wacht een omstuimige zee ons op en staat er een kneiterharde wind. Geen sneeuw, geen kou, zelfs een lekker temperatuurtje, maar wel een loeiharde wind. Maar die zou gaan zakken, dus wat let ons om er een geweldige visdag van te maken? Precies die wind, die loeiharde kneiterharde wind! Wat een drama, eindelijk weer eens vissen en dan dit…

Effe het vissen in een notedop. Na een klein half uur staat zwager Ronald een beetje te pochen tegen zijn zoon Robin, “ik denk dat ik een vis heb”. Het voelde als, eerst wel, toen weer even niet, toen weer even wel, of toch niet en uiteindelijk toch wel. Vijfentwintig centimeter aan bot! Ik denk nog geen kwartier erna sta ik zelf een bot te drillen. Hij vloog van links naar rechts, maar uiteindelijk haalde ik hem door het midden naar binnen. Twintig hele centimeters. Ergens links van mij zie ik dat mijn broer Léon ons zijn brede rug toe draait. Dan weet ik al half hoe laat het is en ook dat hij vis heeft. Ik zat er niet veel naast, ook hij weet een bot van vijfentwintig centimeter de kant op te trekken. Niet veel later staat Robin weer enthousiast te springen. Wederom heeft Ronald een bot. Zou het vandaag zo’n superdag worden of zijn die gasten gewoon goed…

Ronald en Robin meten de gevangen bot

Secuur meten, want iedere centimeter telt!

Natuurlijk zijn al die gasten die vis vangen goed! Vis vang je omdat je goed bent en niet omdat er toevallig een vis bij jouw aas rond zwemt. Toch? Hoe het ook zij, al met al is er niet veel gevangen en mag je met één vis al heel blij zijn. Zij die er twee vangen, zijn super blij en hij die er drie heeft gevangen, is sinds vandaag topvisser. Vandaag is John Willems met drie botten die topvisser. Tweeennegentig centimeter aan bot en die lengte aan vis maakt John vandaag de dagkampioen. Klasse John, ik weet dat je er heel veel tijd in steekt en dus is dit gewoon verdiend. Tweede vandaag is Henk Castricum. Tijden zie je hem niet, maar als hij er is, scoort hij als een gek. Ongelofelijk! Ronald Stam wordt tegen zijn eigen verwachting in toch nog derde. Hij had gerekend op een zesde plaats. Oh ja, Henk had 53 cm aan bot en Ronald 48 cm. Ook bot. Nico Mooij en Sjaak Tessel hebben allebei dezelfde hoeveelheid aan centimeters, 44 cm, en pakken daarmee elk de vierde plek en hekkensluiter voor vandaag is Frans Glorie. Ook hij had twee botten met een gezamelijke lengte van 40 centimeter.

Vandaag hadden 13 mensen een of meer vissen, de rest heeft alleen maar de elementen getrotseerd. Ik was vandaag één van die toppers die een vis wist te landen en toch krijg ik 11 punten aan mijn broek. Ving je niets of was je er niet dan krijg je 15 punten. Je kan dus niet stellen dat ik effe een gat heb geslagen. Maar……………, ik heb wel weer effe lekker gevist! En dat is heel wat waard.

Voor wie de prijsuitreiking niet heeft meegemaakt, nog even het volgende. Per vandaag gaat het reglement strenger gevolgd worden. En dan gaat het met name over het meten van de door jou gevangen vis. Kort samengevat kan ik zeggen dat vis die niet is gemeten door iemand anders dan jou zelf in het vervolg niet meer geteld wordt. Door jou gevangen vis moet dus altijd door iemand anders dan jou zelf gemeten worden. Sta je toevallig “heel alleen” dan zal jij je vis mee moeten nemen tot je iemand tegen komt die ze voor jou kan meten. En die iemand moet ook nog eens lid zijn van onze vereniging. Op deze manier voorkomen we scheve gezichten en hoeven er ook geen “privé protestacties” gevoerd te worden.

De volgende wedstrijd is op 6 februari. De lokatie is bekend en ik hoop jullie daar weer allemaal aan te treffen.